Kwiaty do skalniakow

Kwiaty do skalniaków w naszych ogrodach.

Autorem artykułu jest Wanda Frasiak

Kto zamierza urządzić ogród skalny w swoim ogrodzie powinien umieć obserwować, co stworzyła natura w warunkach górskich? Powinien też wiedzieć jak dobierać rośliny według ich wymagań światła.

Łatwo zauważyć, że rośliny skalne na bardzo nasłonecznionych stanowiskach mają liście jasnozielone. Natomiast z miejsc ocienionych – ciemne intensywnie zielone. Świadczy to o tym, że rośliny o ciemnych liściach mogą zadowolić się ciemnym światłem. Na stanowiska zacienione w ogrodzie skalnym wybieramy rośliny o ciemnozielonych liściach np. pierwiosnki, fiołki, paprocie, bluszcze, borowinki itp. Dobieramy starannie rośliny, aby nabrały niezwykłego blasku.

W miejscach bardzo cienistych sadzimy macierzankę wonną (Asperula odotata) i tam gdzie inne gatunki ledwie wegetują z racji niedostatku światła, macierzanka tworzy zwarte, żywozielone kobierce, króre podczas kwitnienia całkowicie pokrywają się małymi, drobnymi kwiatkami.

W półcieniu można sadzić różne byliny skalne, które zazwyczaj sadzi się na stanowiskach słonecznych. Są to skalnice (Saxifraga), goździki (Dianthus), rogownice, (Cerastium) lub dąbrówki (Ajuga) i wiele innych zadarniających bylin, które stworzą kobierce i kwiaty różnej barwy. Te rośliny w półcieniu nie będą kwitły tak obficie jak w słońcu, ale mimo to wniosą urozmaicenie swoim dekoracyjnym zadarnieniem.

Ogród skalny będzie atrakcyjny przez cały rok, jeśli wprowadzimy tu rośliny różniące się wysokością, barwą, budową, trwałością i terminami kwitnienia. Nie powinno tu braknąć krzewów karłowatych, jak barbarysy, mahonie, cisy, irgi, hotrensje, rododendrony. Muszą się znaleść niskie trawy: kostrzewy, wiechliny, drżączki oraz małe paprocie – zanokcice, paprotniki, podrzenie, pióropuszniki. Niskie rośliny cebulowe świetnie uzupełniają kompozycję, przede wszystkim kwitnące wczesną wiosną: śnieżyczki, śniedki, szafirki, a także bulwiaste rośliny wczesnowiosenne: zawilce, krokusy, ranniki.

 

---

http://www.pasjeogrodow.blogspot.com./

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Skalniak

Skalniak na medal

Autorem artykułu jest Michał Pieróg

Ogrodowa kompozycja składająca się z kamieni i roślin ogrodowych cieszy się niesłabnącą popularnością. Skalniaki, bo o nich mowa, potrafią się świetnie wkomponować w nawet niewielkie ogrody. Jak stworzyć swój własny skalniak i jakie rośliny najlepiej sprawdzą się w nim sprawdzą?

Nasze ogrody potrzebują urozmaicenia, jakiegoś zaskakującego elementu. Czymś takim może być skalniak, który przełamie monotonną zieleń trawnika. Cieszą oko rozmaitością kolorów. Skalniaki można wkomponować w praktycznie każdy ogród, nie muszą zajmować dużo miejsca i nie są wymagające w pielęgnacji. Z łatwością sami je zaprojektujemy i zaaranżujemy w naszym przydomowym ogrodzie.

Przygotowując skalniak oczywiście musimy zgromadzić elementy martwej natury takie jak skałki, głazy, kamienie. Ich rodzaj, rozmiar i kolor zależy od tego jaki efekt chcemy osiągnąć. To pomiędzy nimi zasadzimy nasze rośliny.  Skalniak ma imitować górski krajobraz, dobrze byłoby więc gdyby wybrane rośliny odzwierciedlały naturalny biotop. Cały urok skalniaka tkwi w tym, że sprawia on wrażenie dzikiego kawałka natury, a nie czegoś stworzonego przez człowieka, regularnej, wytyczonej grządki.

Skalniaki możemy urządzać zarówno w zacienionym jak i w nasłonecznionym miejscu. W przypadku tego ostatniego świetnie sprawdzą się rośliny takie jak rozchodnik, rojniki czy floksy. Rośliny, które rosną na skalnikach należą zazwyczaj do bardzo wytrzymałych i nie straszna będzie im przejściowa susza czy duże wahania temperatury. Skalniaki nie potrzebują wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Ważne jest regularne plewienie i podlewanie, a także od czasu do czasu nawożenie gleby. Czasem warto też przyciąć rośliny. Ambitni ogrodnicy mogą w swój skalniak wkomponować strumień, potok lub oczko wodne. 

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zakladanie trawnika

Zakładanie trawnika z nasion

Autorem artykułu jest Cezary Walczak

Chociaż trawnik można zakładać w ciągu całego sezonu wegetacyjnego, najkorzystniej zrobić to wiosną (w kwietniu lub w maju). W glebie gromadzi się bowiem wówczas sporo wilgoci i zwykle jest już ciepło, co sprzyja kiełkowaniu nasion.

Dobry wygląd murawy w następnych latach po założeniu w dużym stopniu będzie zależał od tego, jak przygotujemy podłoże. Warto wziąść pod uwagę, że tam, gdzie planujemy rozłożenie "zielonego dywanu", gleba nie zawsze jest odpowiednia dla trawy. Na szczęście łatwo poprawić jej właściwości. Przystępując do zakładania trawnika, najpierw trzeba oczyścić teren z kamieni, gałęzi, pniaków i przeróżnych zanieczyszczeń. Trawa najlepiej rośnie na glebie lekkiej i przepuszczalnej, zawierającej próchnice, o lekko kwaśnym odczynie. Chcąc mieć piękny trawnik, należy więc przygotować podobne podłoże. Przede wszystkim trzeba zadbać o jego strukturę: tam, gdzie jest zbyt gliniaste - dodać piasek, a gdzie zbyt lekkie - ziemię kompostową. Kwasowość regulujemy, rozsypując kredę lub wapno. Następnie przekopujemy grunt na głębokość co najmniej 30cm - w małym ogrodzie szpadlem, a w większym - glebogryzarką. Na spulchnionym podłożu rozsypujemy nawozy mineralne, mieszamy je płytko z ziemią i zagrabiamy. Można też dodać torfu - wówczas grunt będzie wolniej wysychać. Podłoże przygotowujemy dwa tygodnie przed wysiewem nasion, aby ziemia zdążyła osiąść. Jeśli jednak nie możemy tak długo czekać, ziemię ugnietamy specjalnym walcem. Na koniec ją podlewamy (zwłaszcza jeśli jest słonecznie i sucho) i przystępujemy do wysiewu. Przygotowaną porcję nasion dzielimy na dwie części: jedną wysiewamy, chodząc równolegle w jednym kierunku, a drugą - chodząc prostopadle do pierwszego. Wygodniej jest oczywiście użyć siewnika. Po zakończeniu siewu wierzchnią warstwę gleby płytko zagrabiamy, a potem lekko ugniatamy. Na koniec teren dokładnie zraszamy, używajac sitek o delikatnym strumieniu, żeby woda nie wypukała nasion. Przez kilka pierwszych tygodni nie wolno dopuścić do przesuszenia podłoża, bo młode siewki są bardzo wrażliwe na brak wody i szybko giną. Ziemia powinna być zawsze lekko wilgotna (na głębokość 10-15 cm). Do pierwszego koszenia przystępujemy, gdy trawa osiągnie 8-10 cm.

---

http://mojogrod-zuzia.blogspot.com.

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl